Pierniczki migdałowe

Smak miodu w piernikach to oczywistość, smak korzennych przypraw również, ale w tym wydaniu dochodzi jeszcze smak marcepanu i przyjemny maślany akcent. Bardzo miłe połączenie. Przepis pochodzi z książki ''Wypieki i potrawy z miodem'' Bolesława Pilarka. Rzecz jasna trochę przy nim pokombinowałam: dodałam marcepan, mąkę żytnią i zmniejszyłam ilość cukru. Pierniczki miały przetrwać 2 tygodnie, niestety wyjadłam je w ciągu 4 dni ;-(.

Składniki:

20 dag mąki pszennej np. poznańskiej, 20 dag mąki żytniej ( typ 720 ), 25 dag dowolnego miodu, 5 dag cukru, 7 ½ dag masła, 5 dag obranych i posiekanych migdałów, 4 dag masy marcepanowej, 1 łyżka wody, 1 łyżeczka cynamonu, ½ łyżeczki zmielonych goździków, ½ łyżeczki zmielonego ziela angielskiego, 10 dag płatków migdałowych.

Do rondla wlewamy miód, łyżkę wody, wsypujemy cukier i dodajemy masło oraz marcepan. Podgrzewamy, mieszając, na wolnym ogniu, aż składniki się połączą. Rondel zdejmujemy z ognia i odstawiamy, aby masa wystygła. Mąkę mieszamy ze świeżo zmielonym przyprawami oraz posiekanymi migdałami i łączymy z masą miodową. Zagniatamy ciasto, formujemy z niego kulę, zawijamy w folię i wstawiamy do lodówki, na godzinę. Piekarnik rozgrzewamy do 180 C. Stolnicę wysypujemy płatkami migdałowymi na grubość około 1 cm. Ciasto rozwałkowujemy i kroimy w prostokąty 6 cm x 4 cm. Pierniczki wkładamy do piekarnika i pieczemy około 15 minut.

Po wystygnięciu, przechowujemy w szczelnie zamkniętym pojemniku. 

Do pierników nadają się miody wyraziste w smaku takie jak gryczany, wrzosowy czy letni wielokwiatowy. Miody letnie mają ciemniejszy kolor oraz bardziej zdecydowany smak i zapach od miodów wiosennych. Każdy z miodów nadaje swój oryginalny odcień smakowy piernikom, ale i tak najważniejsze są nasze osobiste upodobania. Wybierajcie te miody, które najbardziej lubicie.

Piernik ze śliwkami

Jestem piernikomaniakiem ;-). Nie ma ciasta, które mnie tak ekscytuje jak piernik. Uwielbiam jego zapach, smak, kolor, formę i strukturę. Zbieram wszystkie przepisy! Nieważne, że kolejny różni się minimalnie od poprzedniego. Żaden nie umknie mojej uwadze ;-).

Składniki:

80 dag mąki pszennej, 44 dag miodu, 26 dag cukru, 1 szklanka mleka, 4 jaja ( rozmiar L ), 5 dag masła, 60 g przyprawy korzennej do pierników ( lub 3 opakowania ), 5 dag orzechów włoskich, 5 dag skórki pomarańczowej, 1 płaska łyżeczka sody oczyszczonej, szczypta soli.

Dodatkowo:

gorzka czekolada, mleko, masło, powidła śliwkowe.

Do dużego rondla wlewamy mleko, wsypujemy cukier, dodajemy miód i całość podgrzewamy aż do rozpuszczenia składników. Rondel zestawiamy z ognia, wrzucamy masło, wsypujemy przyprawy korzenne i sól. Wszystko dokładnie mieszamy i odstawiamy, aby masa wystygła. Następnie ubijamy jaja mikserem, do roztrzepanej masy po trochu wlewamy miód z przyprawami i, kiedy masa się połączy, dosypujemy mąkę wymieszaną z sodą oczyszczoną. Wszystko miksujemy do momentu, aż masa będzie jednolita. Na koniec wsypujemy skórkę i posiekane orzechy, mieszamy, przykrywamy i wstawiamy do lodówki na 2 dni. Następnie przekładamy ciasto do 2 foremek keksowych ( wysmarowanych masłem i wysypanych bułką tartą ). Pieczemy w 160 C 60-80 minut.
Piernik zachowuje świeżość co najmniej miesiąc.

Po wystygnięciu, piernik przekrajamy na przynajmniej 3 placki. Od nas zależy ile warstw będzie miało ciasto. Placki przekładamy powidłami śliwkowymi, a na końcu smarujemy śliwkami wszystkie boki i wierzch ciasta. Odstawiamy na 24 godziny aby ciasto obeschło.

Na 1 piernik potrzeba prawie 2 słoiki powideł śliwkowych ( 50-60 dag ). 

Następnego dnia rozpuszczamy ( na parze ) 10 dag gorzkiej czekolady z 2 łyżkami mleka i 1 łyżką masła. Czekoladą pokrywamy wszystkie boki i wierzch ciasta. 
Odstawiamy do zastygnięcia.
Polewy wystarczy tylko na 1 ciasto. Jeśli przygotowujemy od razu oba pierniki musimy użyć 20 dag czekolady, 4 łyżki mleka i 2 łyżki masła.

 

Drugi piernik ( jeśli przełożyliśmy tylko jeden ), przechowujemy owinięty w ściereczkę lub schowany do lnianego woreczka. Bez problemu poczeka na swoją kolej ;-)